Nazwa Lucernarium wywodzi się od łacińskiego słowa lucerna tj. lampa. Błogosławienie światła, początkowo proste, które rozwinęło się w oficjum celebrowane przez zapalanie lamp pod koniec dnia.
Geneza Lucernarium wiąże się z Żydowskim zwyczajem błogosławienia lampy w piątek wieczorem i w sobotę, by w ten sposób zaznaczyć początek i zakończenie szabatu.
Chrześcijanie, przejmując ten zwyczaj, pogłębili jego znaczenie. Światło jest dla chrześcijan nie tylko darem Boga, ale przede wszystkim symbolem Chrystusa, który oświeca człowieka pogrążonego w ciemnościach grzechu.
Lucernarium przybierało różne formy.
Tradycja Apostolska podaje opis Lucernarium w związku z agapą. Wieczorem diakon przynosił lampę, biskup stojąc pośrodku zgromadzonych, składał dziękczynienie.
Błogosławieństwo ognia i paschału w Wigilię Paschalną stanowi najpełniejszy pomnik obrzędu Lucernarium.
W naszej parafii Obrzędem Lucenarium rozpoczęliśmy Adwent w sobotę 27.11.2021 r.
Cztery świece adwentowe symbolizują cztery tygodnie adwentu i wskazują na najważniejsze etapy historii zbawienia. Zapalane kolejno w każdą niedzielę wskazują na upływ czasu, skracając czas oczekiwania na Boże Narodzenie.
„Świeca Proroka” (Świeca Nadziei) – zapalana w I niedzielę adwentu, symbolizuje proroków, którzy zapowiedzieli przyjście Mesjasza.
„Świeca Betlejem” (Świeca Pokoju) – zapalana w II niedzielę adwentu na pamiątkę miejsca, w którym narodził się Zbawiciel.
„Świeca Pasterzy” (Świeca Radości) – zapalana w III niedzielę adwentu przypomina pasterzy, którzy jako pierwsi ujrzeli Jezusa i ogłosili światu „radosną nowinę”. Niedziela ta nosi nazwę Gaudete („Radujcie się”), dlatego świeca ma radosny, różowy kolor.
„Świeca Aniołów” (Świeca Miłości) – zapalana w IV niedzielę adwentu symbolizuje aniołów, którzy objawili się pasterzom w grocie betlejemskiej, ogłaszając im narodziny Dzieciątka Jezus.